Onder deze opdracht vind je drie verhalen van meiden die
zelf een eetstoornis hebben of hebben gehad. Bekijk of lees de verhalen en doe
net alsof je het verhaal van je vriendin leest en vermeld in je uitwerking van
de opdracht:
Welke eetstoornis ze heeft en beargumenteer dit.
Welke vorm van behandeling je aan raad.
Welke bron je hebt gebruikt bij het vinden van een
behandeling.
Beschrijf in je uitwerking van de opdracht hoe je het gesprek met je
vriendin zou aanpakken. Doe dit voordat je aan deze opdracht begint en nadat je
deze opdracht hebt gedaan.
Typ de opdracht uit in word en lever de hele opdracht in
één bestandje in via de e-mail bij je docent.
Verhaal 1 Mijn eetstoornis begon toen ik 14 jaar was. Ik vond
mezelf altijd al te dik en na de zomervakantie van 1998 walgde ik zo van mijn
lichaam, dat ik begon met lijnen. Het begon allemaal heel onschuldig. Ik woog op dat
moment 67 kilo, en dat was zwaarder dan gemiddeld voor een meisje van 14
jaar, maar omdat ik op hoog niveau aan atletiek deed had ik enorm veel
spieren die ik elke week trainde, dus zo gek was mijn gewicht niet. |
Afbeelding van kalhh via Pixabay |
Toch voelde ik me verschrikkelijk. In ongeveer 4
maanden tijd ben ik toen ruim 10 kilo afgevallen en dat gaf me een
fantastisch gevoel! Maar mensen uit mijn omgeving waren verontrust en
sommigen vroegen al of ik misschien een eetstoornis had. Met mij was
natuurlijk niks aan de hand; ik had alles prima onder controle! Dat dacht ik ja, maar ondertussen had ik helemaal geen
controle meer over mezelf. Het enige wat ik hoorde was een stemmetje in mijn
hoofd dat zei:’Je bent waardeloos, je moet perfect zijn en om dat te
bereiken, moet je niet eten. Niet eten. NIET ETEN’. En zo ging dat, dag in
dag uit. In
december van dat jaar werd ik ziek en ik bleef maar doorkwakkelen de maanden
daarna. Iedereen bleef in het begin in de waan dat het gewoon een griep was
die steeds een beetje bleef sluimeren, maar zelf wist ik dondersgoed dat het
wat anders was, maar dat zou ik niet gaan zeggen tegen de buitenwereld, want
dan moest ik weer gaan eten en dat wou ik niet. Mijn
gewicht was ondertussen gedaald tot iets van 52 kilo. Ik at vrijwel niks meer
en smokkelde met mijn eten. |
Verhaal 2 Ik
at altijd al de koekjestrommel leeg, dus het is niet echt duidelijk wanneer
mijn eetstoornis is begonnen, maar pas op ongeveer 12 jarige leeftijd kreeg
ik echt vreetbuien. Ik
kon dan wel binnen een uur een zak chips, een pak koeken en drie repen
chocolade eten. Ik wilde niet voelen, ik wilde niet verdrietig zijn of boos
of bang. Ik hield alles verborgen voor de buitenwereld. |
Afbeelding van PDPics via Pixabay |
Verhaal 3 Het begon bij
mij allemaal zo in het begin van mijn middelbare schooltijd. Ik zat in de
eerste klas en wist niet wie ik was en wat ik wilde. Ik heb daarom toen
dingen gedaan waar ik me nu vrij weinig van kan herinneren. Het waren geen
erge dingen maar het heeft wel veel indruk op mij gemaakt. Vanaf die tijd
begon ik te beseffen dat wat ik deed fout was en ik voelde me behoorlijk
schuldig!Ik kreeg een ontzettende hekel aan mezelf en besloot om dan
maar alles perfect te gaan doen. Vooral op school, ik kwam thuis uit school
en was tot tien uur bezig met mijn huiswerk. Ik haalde goede resultaten en er
werd besloten dat ik naar de havo kon. Daar ontmoete
ik nieuwe mensen. Mensen waarvoor ik ook perfect moest zijn. Ik ging op
dansen en daar werd het streven naar perfectie nog belangrijker voor mij. Iedereen
was daar mooier en beter als mij. En wat me daar dan ook opviel was dat
degenen die mooier en beter, ook dunner waren. |
Afbeelding van Skica911 via
Pixabay |
Ik besloot te
gaan lijnen. Dat ging me goed af....ik viel wat af maar vond mezelf lang niet
dun genoeg. De boterhamen werden weggegooid en ik had veel trucjes om onder
het avondeten uit te komen. Lukte dat niet was ik behoorlijk in paniek!Ik
moest en zou dan gaan sporten. Mijn ouders begonnen het toen wel door te
krijgen en werd verplicht mijn avondeten op te eten. Ik voelde me echt
radeloos....met een bord eten onder mijn neus en verdrietig van binnen omdat
ik het eten het liefst wel zou hebben opgegeten. Ook mijn vriendinnen kregen
het een beetje in de gaten maar ik was zo trots op mezelf! Dit had ik zelf
bereikt en dat nam niemand mij af!Kerst datzelfde jaar barstte er iets in
mij. Ik weet nog precies hoe ik me die dag heb gevoeld. Ik kon de verleiding
niet weerstaan en kreeg een eetbui. Toen ik besefte wat ik aan het doen was
voelde ik me doodongelukkig!Hoe kon ik nu zoiets stoms doen?!Na al die moeite
die ik gedaan had om af te vallen. De dagen daarna weer vasten. Maar na die
ene dag had ik veel vaker last van eetbuien. Ik compenseerde die weer door te
vasten. Het eten beheerste mijn leven. Geen minuut dat ik er niet aan dacht. |
< start >
Wil je
nog een webquest / webkwestie doen? Surf naar: www.webkwestie.nl
Heb je
op- of aanmerkingen ter verbetering van deze webquest? Zijn er links die niet
werken?
Geef
het door aan de webquestmaker. Klik
daarvoor hier
Dit werk valt onder een Creative
Commons licensie. www.webkwestie.nl is een gratis website voor alle onderwijssoorten.
Er is geprobeerd alleen maar rechtenvrij (beeld)materiaal te gebruiken en/of
(beeld)materiaal te gebruiken voor niet-commercieel gebruik. Mocht u
desalniettemin materiaal zien waar auteursrecht op rust, laat het ons
dan meteen weten. Er wordt z.s.m. op gehandeld. De afbeeldingen zijn
afkomstig van Pixabay en PXhere, Commons.Wikimedia of Microsoft Clipart Gallery, tenzij anders is
vermeld. |